Wąskie uliczki z niską zabudową przywodzą na myśl kolonialne miasteczka Ameryki Południowej. Katedra w hiszpańskim stylu położona przy głównym placu jeszcze to wrażenie potęguje, a stukot końskich kopyt i wolno toczących się po bruku kół bryczki zwanej kalesą sprawia, że podczas pobytu w filipińskim miasteczku Vigan nieraz zadacie sobie pytanie – czy to na pewno Azja, czy może teleportowano nas właśnie do Ameryki Łacińskiej?
Biały piasek, krystalicznie czysta woda o barwie turkusu i wygięta palma. To dla większości pierwszy obraz pojawiający się przed oczami na słowo „Filipiny”. I faktycznie, położone w Południowo-Wschodniej Azji Filipiny to kraj składający się z kilku tysięcy wysp, a plaże najsłynniejszych z nich takich jak: Boracay, Palawan, Cebu, czy Bohol wyglądają jak urzeczywistnienie marzeń każdego wypalonego pracą korpoludka.
Uderzając bambusową deseczką w kolec zabarwiony węglem drzewnym, drobniutka staruszka tworzy na przedramieniu mężczyzny misterny wzór. Chłopak ze spokojem znosi zadawany mu ból. Wie, że w tej odciętej od świata, niewielkiej górskiej osadzie trafił w dobre ręce. Ręce prawdziwej mistrzyni tradycyjnego tatuażu z Kalingi – blisko stuletniej Fang-od.
Miasteczko Sagada, położone na wyspie Luzon w górskiej prowincji Ifugao, znane jest przede wszystkim z osobliwego zwyczaju zawieszania trumien na skalnych ścianach. Miejscowi wierzą, że dusze zmarłych mogą w ten sposób swobodnie unosić się nad okolicą i odwiedzać bliskich, a umieszczone wysoko nad ziemią ciała są zabezpieczone przed atakiem drapieżników oraz nieprzyjaciół (ale to tylko jedna z wersji wyjaśniających nietypowy pochówek praktykowany w tym miejscu – możecie się też spotkać z innymi).
Jeżeli biały piasek i wygięte palmy to waszym zdaniem niewystarczający powód, by odwiedzić Filipiny – poznajcie miejsce, które przekona was do tego kierunku na dobre. Miejscem tym jest Batad – niewielka wioska w północnej części wyspy Luzon, położona wśród liczących 2 tysiące lat tarasów ryżowych, przez wielu uznawanych za ósmy cud świata. Jeżeli dodatkowo nie boicie się zmęczyć i ubłocić, mając w planach wizytę w Batad, zdecydujcie się koniecznie na trekking Banaue-Cambulo-Batad. Satysfakcja z możliwości oglądania spektakularnych krajobrazów będzie wtedy podwójna.
Dla jednych Filipiny to plaże z białym piaskiem i wygiętymi palmami, dla nas – przede wszystkim okazja do kolejnego trekkingu w pięknych okolicznościach przyrody. Tym razem bez imponujących wysokości, jak to było w Nepalu, za to ze spektakularnymi górskimi widokami, o jakie nietrudno na głównej filipińskiej wyspie Luzon. To właśnie Luzon obraliśmy za cel naszego pobytu na Filipinach. Skąd ten wybór? Odpowiedź jest prosta – w północnej części wyspy znajdują się wyjątkowe, liczące blisko 2 tysiące lat tarasy ryżowe, przez wielu uważane za ósmy cud świata.
Manilę, stolicę Filipin trudno pokochać i ciężko ominąć podczas podróży po kraju. Szokująca kontrastami, przeludniona, i zakorkowana do granic możliwości metropolia nie zasypia nigdy (o czym przekonaliśmy się wjeżdżając do miasta w środku nocy i … grzęznąc w gigantycznym korku). Miasto ma też opinię niebezpiecznego, wspominane często w kontekście napaści i kradzieży. Czy wobec tego, faktycznie nie warto poświęcać czasu na Manilę? Co w sytuacji, gdy pozbawieni jesteśmy możliwości ominięcia stolicy lub szybkiej ucieczki z miasta? Czy ten hałaśliwy i brudny moloch, ma jednak swoje jaśniejsze strony?
zwiedzajacswiat.com 