Taj Mahal to nie tylko symbol Indii i potęgi islamu, reprezentowanej przez rządy Wielkich Mogołów. To przede wszystkim symbol miłości. Szach Dżachan, z którego woli powstało mauzoleum, wybudował je, by zagłuszyć rozpacz po stracie żony Mumtaz Mahal. Jego długoletnia towarzyszka życia zmarła w 1631 r., rodząc mu czternaste dziecko. Prace nad grobowcem zostały zlecone najwybitniejszym architektom i rzemieślnikom. Dzieła podjął się Isa Khan z perskiego Szirazu. Budowa mauzoleum trwała 22 lata (1631-1653). Zaangażowano do niej 20 tys. budowniczych z Indii i Azji Środkowej. Rzekomo, po ukończeniu pracy obcięto im dłonie lub kciuki, by nie byli w stanie stworzyć kolejnego tak wspaniałego dzieła.
Do Taj Mahal prowadzą trzy wejścia, od wschodu, południa i zachodu (najczęściej używane, położone najbliżej parkingu). Wielka brama stanowi granicę między zewnętrznym, gwarnym światem ulicy, a panującym wewnątrz spokojem i harmonią. Tu też znajduje się wejście do ćarbagh, ogrodu założonego na wzór zawartego w Koranie opisu raju, podzielonego symetrycznie kanałami z wodą. W długiej sadzawce odbija się wspaniały Taj Mahal, położony przy północnym krańcu ogrodów. W każdym z narożników grobowca wzniesiono białe minarety. Po zachodniej stronie budowli znajduje się, zbudowany z czerwonego piaskowca meczet. Identyczny budynek po stronie wschodniej wzniesiony został jedynie dla zachowania symetrii. Ze względu na złe zorientowanie, nie może pełnić roli meczetu. Mury głównego grobowca, położonego na cokole (wchodząc na niego należy ściągnąć buty), wzniesiono z białego marmuru. Zdobią go kwiatowe płaskorzeźby, inkrustracje z tysięcy układających się we wzory półszlachetnych kamieni, koraniczne wersety i florenckie mozaiki. Wewnątrz sarkofagi Mumtaz Mahal i SzachDźahana otacza ażurowa parawanowa ścianka. Prawdziwe groby znajdują się w zamkniętej krypcie poniżej. Najwspanialej Taj Mahal, architektoniczny wzór idealnej symetrii i harmonii, wygląda po południu i przed zachodem słońca, kiedy to biały marmur zmienia kolor wraz ze zmieniającym się światłem.
Taj Mahal widziany od strony rzeki Jamuny