Śniadanie w cieniu potężnych, rozłożystych drzew, wśród tropikalnej roślinności hotelowego ogrodu. Barwne ptaki, na wyciągnięcie dłoni, wyjadające okruszki pieczywa z naszych talerzy. I wspaniały widok na wody Jeziora Tana, największego zbiornika wodnego w Etiopii, z którego początek bierze Nil Błękitny. Taki właśnie obraz, będący spełnieniem romantycznej wizji Afryki, noszonej w sercu przez prawie każdego z nas, funduje nam poranek w Bahyr Darze. Jest jak głęboki oddech po pobycie w przeludnionej, przytłaczającej Addis Abebie.

Addis Abeba – nasz pierwszy, niełatwy kontakt z Etiopią. „Nowy Kwiat” (dosłowne tłumaczenie nazwy miasta, nadanej przez cesarza Menelika), z którym skojarzenie, jako ostatnie przyszłoby nam do głowy. Serce kraju, zaludnione do granic możliwości, brudne i brzydkie. Miejsce, gdzie jeszcze do niedawna teren luksusowego hotelu Sheraton, od rozległych slamsów, oddzielała jedynie ulica.  Metropolia aspirujące do roli nowoczesnej stolicy Unii Afrykańskiej, w której aleje z podświetlanymi, sztucznymi palmami, sąsiadują z zabudową skleconą z blachy i tektury.