Opuszczamy północ kraju, słynny „historyczny krąg”. Miejsce kościołów zajmują meczety, biały kolor szat pobożnych chrześcijan, zastępują wielobarwne stroje muzułmańskich kobiet, czat sprzedawany jest naręczami, a tłoczne i kolorowe targowiska kuszą zapachem przypraw. Jesteśmy w Harerze, najważniejszym historycznie ośrodku wschodniej Etiopii.

Rodzinne miasto cesarza Hajle Selasije, oraz miejsce pobytu pisarza Rimbauda, status niezależnego emiratu utraciło w 1887 roku, w wyniku podboju późniejszego chrześcijańskiego cesarza Menelika II. Silny wpływ islamu jest tu jednak widoczny nadal. Potwierdza to ilość meczetów, sięgająca wraz z prywatnymi, liczby 90 budowli. Dla muzułmanów Harer jest czwartym miastem pod względem świętości. Jednocześnie, to dzięki tym mieszkańcom, a przede wszystkim muzułmańskim kobietom i ich strojom, jest tak żywy i barwny.

Do serca Hareru, dzielnicy Jugal prowadzi siedem bram. Ukryte za murami XV–wieczne Stare Miasto, to prawdziwy labirynt wąskich, brukowanych uliczek wijących się wśród niskiej, kolorowej zabudowy. Nocą można tam ponoć spotkać spacerujące hieny. Jest to efekt działalności tak zwanych „ludzi od hien”. Ich wieczorne spektakle stanowią jedną z głównych atrakcji pobytu w Harerze. Wabienie i karmienie hien jest ich zajęciem. Wbrew pozorom udział w tym przedstawieniu, to autentyczne, kameralne i pełne napięcia przeżycie. Dopełnienie wrażeń związanych z pobytem w niezwykłym Harerze.